Ameland

De Boot

Vertrokken zijn de mensen
Die in twee mooie dagen
Ons in de ogen zagen
En vonden dat het goed was

Ze zwaaiden van de boot
Hun beeld bleef lang vervagen
Tot we de glimp verloren
Zo als ook na hun dood

We fietsten langs de dijk
Naar de rood-witte toren
Daar hoorden onze oren
Van ver - zacht - lieve wensen